Eylüllerde buyarken, aðustosta donarken Tûr Daðýnda yanarken canýmý buz kesen et. Tan eyvâhla batarken, kör karanlýk doðarken; Geceyi saçýp yere zifiri gün vakti et. Eylüllerde buyarken, dökülerek solarken...
Ey gönlümde taht kuran bahtýmýn gülce þahý! Aþk odunda yandýrýp; kora, köze, yere çal. Ey âkî ve âtîmin, dünyamýn imtihâný! Serâbýndan da olsa ruhumda bir dirhem kal. Ey bahtýmda taht kuran tacýmýn padiþâhý!
Beni hicrâna üfle cehennemine terket. Ýstersen özüm çiðne bil ki ömürden geçtim. Uykularýma gelip kâbuslarýmda dans et, Karanlýðý yol bilip gündüzü talan ettim. Beni hicrâna üfle cehennemine defet.
28.10.2006 02:47:00
Yýlmaz Helimergin
Sosyal Medyada Paylaşın:
helimergin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.