BİR BEN TÜKENDİM
BÝR BEN TÜKENDÝM
Gönül baðlarýmda güller kurudu
Caným aktý gitti bir ben tükendim
Söyleye söyleye caným çürüdü
Bir taþa söyledim bir ben tükendim
Sevginin içinde merhamet varmýþ
Aþk dediðim þeyse sade zulümmüþ
Kalbimin içine bir ok saplanmýþ
Bir kalbim yaralý bir ben tükendim
Ah edip merhamet dilendim senden
Hayatýn tadýný almadým dünden
Senden vefa yoksa bilmem ki kimden
Bir yüzüm gülmedi bir ben tükendim
Gel artýk vicdansýz sabahým olmaz
Deli gönül sensiz ebedi gülmez
Aþký bilmeyenler yanmayý bilmez
Cehennemden yandým bir ben tükendim
AHMET in ýþýðý karardý söndü
Pervaneler gibi döndü dolandý
Mecnun ile leyla koca yalandý
Acayip bir aþka düþtüm tükendim
AHMET BOGÜN
09/07/2008
KANDIRA
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.