Aptal Ben (2)
Aptal ben!
Gökyüzüne benzetmiþtim gözlerini,
Gökyüzüne bakýnca kendinden baþka biri aklýna,
Neden ve nasýl gelsin ki?
Bulutlar yakalamýþtým oysaki,
Sonra o bulutlardan attým aþaðýya kendimi.
Tutan eden de olmadý,
Bir parçam daðlara düþtü yüreðimdeki,
Bulamadým kesin yýrtýcý hayvanlar yedi.
Bir parçam ormanlara düþtü
Kim bilir hangi aðacýn dibinde dinlenmeye çekildi.
Yahut, kuþlar mý gagaladý bilmem ki?
Bir parçam Okyanuslara düþtü,
O mavilikler benim sonum oldu.
Halbuki o maviliklerde yolculuk yapmak, benim için düþtü.
Bir parçam diðer bulutlara takýldý,
Gece kutup yýldýzýna, çoban yýldýzýna yarenlik etti,
Sanýrým içlerinde bir tek o kendini kurtardý.
Bir parçam da atmosferde kaldý... Aradým taradým bulamadým... demek ki;
YANDI, BÝTTÝ, KÜL OLDU.
24.04.2020
Bursa - Harmancýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.