Seni bir þiþeye koyup saklasam yeniden gelip dünyaya içtiðim ilk þarapla karýþýk olsan, adýný-sanýný aðaçta asýlý kalan geçmiþinden anlasam, uygar bir düþün az geliþmiþler tarafýndan toplanýþ resmi olsan duvarda rastlasam, ellerim cebimde uzaklaþsam aklýmda sesinin kýrýntýlarý tuhaf yüzün sanki bir insanlýkçasýna çok, gördüðüm her þeye aþýðým her bir zerrede içinde utanmadan sen varsýn, gitmek bir yandan seni terkederken bir yandan da tekrar sana varmak, yol ne kadar uzunsa o kadar uzunsun dudaklarýndan öpmek imkansýz, ben karýnca sýrtýmda dünya aklýmda çekirdek kabuklarý varsa da bir kalbim gerisi bu þiirin dýþýnda...
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.