( İKİBİN YİRMİ )

Bazan hüzünlendik bazanda güldük,
Uðursuz geldin sen Ýkibin Yirmi.
Karalar baðlayýp þehitle öldük,
Uðursuz geldin sen Ýkibin Yirmi.

Biz, Bahar Kalkaný ismini koyduk,
Zerdüþt oyununa yýllardýr doyduk,
Ýdlip’te düþmanýn gözünü oyduk,
Uðursuz geldin sen Ýkibin Yirmi.

Acýnýn üstüne, Barýþ Pýnarý,
Eþ dostun yýkýldý, yavru çýnarý,
Uzak deðil hemen, Urfa kenarý,
Uðursuz geldin sen Ýkibin Yirmi.

Manisa depremi üzdü bizleri,
Bak Doksan Dokuz’un durur izleri,
Doðudan batýya andýk sizleri,
Uðursuz geldin sen Ýkibin Yirmi.

Elazýð’da bu yýl, yýkýlýp öldüm,
Zelzelede senle ekmeði böldüm,
Sanma ha ! köþede bekleyip güldüm,
Uðursuz geldin sen Ýkibin Yirmi.

Yerden bitme gavur dölü Çin’ li ler,
Pis virüsü yayýp innik’ten dinler,
Duyun size lanet okuyor binler,
Uðursuz geldin sen Ýkibin Yirmi.

Yakubi’yim canlar baþým dumanlý !
Depremle, Korona sanki zamanlý ,
Kaderim vayvaylý yolum amanlý !
Uðursuz geldin sen Ýkibin Yirmi.

Yakup Köse 24.04.2020
Sosyal Medyada Paylaşın: