Evde hapisken, Koronadan. Þimdi daha iyi anlýyorum, Özgürlük seni. Esir yaþamak varken. Neden sevinçli olmayayým. Yirmi üç nisanda ben.
Atam,atalarým Canlarýný ortaya koyarak. Vermiþken bizlere hürriyet. Neden sevinmeyeyim ki. Ýçim kýpýr kýpýr olur, Çocuk deðilim, Ama seviniyorum ben....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Özaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.