ÖMÜR

Dünyaya ömür diye misafir geldi,
Feryadý figanla isyanmý neydi?
Onbir yýl baharýn ilk günleriydi,
Yaþamanýn tadý çok þahaneydi.

Bir yel esti birkaç yaprak döküldü,
Cahil,sanki ciðerleri söküldü,
Ýki pýnarýndan seller döküldü,
Daha baharýn orta yeriydi.

Çiçekler açýlýp esans saçýldý,
Yumurta çatlayýp yavrular çýktý,
Yetiremem diye sýkýntýlýydý,
Lâkin yaz gününün ilk günleriydi.

Ýlk tohumu meyvesini verince,
Yere basmaz gark olunca sevince,
Ürün çoðalýp kanýn emince,
Daha garibin ilk dertleriydi.

Dolu gelip birkaç dalýn götürdü,
Seller gelip biraz kökün söküldü,
Fýrtýnada ocaðýný söndürdü,
Bunlarda tuzu ve biberiydi.

Deðirmen taþlarý iyce köreldi,
Erozyon görünce tepeler keldi,
Güneþi görünce dallar eðrildi,
Doðanýn kanunu güz günleriydi.

Ýnce karla düðünlüðü diktiler,
Kara buzla üzerini örttüler,
Yýlan çýyan hasret ile öptüler,
Artýk bizimkinin kýþ seferiydi.

Mustafada ötesini bilemez,
Tamu,cennet baþka yer kabul etmez,
Hasiyeti varsa dillerden düþmez,
Eðer yoksa acep kim birimiydi.
(IR)
Sosyal Medyada Paylaşın: