yaðmur gibi yaðýyorlar üstüme duvara ilk resimleri çiziyorum çaðlarýn eskimiþliðinde iþreti ilk harfe dönüþtürüyorum boðuluyorum bir deniz kaç yüz yýl yaþýndayým
kitap okumadým öyle aðýr bir yük kitap taþýmak ilk alfabe adýmý yazmýþlýðým ilk ve son öðrendiðim hiçe ummi bir seferberlik ki büyümek
medrese cami yolu tutmadým hiç dua bilmem içimde bütün dinlerin ilahileri sonsuz bir müzikal akýþta mest ediyor beni varlýk ibadette yorgunum
rüzgâra fýrtýnaya tutulmuþ ilk bahar seli köpüklenmiþ sulara var oluþtan beri akýp gelen güne mahzene kapatýlmýþ bir alim bilinmezlik öldürecek bildikçe
gömüldüðüm bu zindan hicretli ömür oruçlu dünya harf yutup kelime heceler bütün kuþlar bilge kim eðitiyor kim öðretiyor sýrrý kadem benim
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.