ateþ misali yanýyor gökyüzü, sokak sokak bu þehir, diþ diþ dökülen baharlar, gece yüklü gözlerim ve yarým kalan þiirlerim kül taþýyan ateþiyle avuçlarýmda azalýyor hayat ve sen, bendeki seni, gözlerimdeki feri, telaþýmdaki teri çaldýðýn günden, geceden beri dumanistim fluvertliðime
kaç gemi geçti bir bilsen ayyaþ denizlerimden her sefere bir sen düþtün, kýyýsýzlýðýna ben ister sefilgenliðime gece ol ister tekilgenliðime mehtap gel, gel ki gözlerim çatýsýna çaðlasýn, dalgalansýn yýldýzlar aþk olsun, aþkla dolsun ýþýldasýn fýsýldaþan rüzgarlar, yakamozlar ve beyaz öpsün kýyýya vuran lacivert yalnýzlýðýmý en seviþgen martýlar
kor nefesim, can sýzým, alýn yazým ister gözlerinin kuðusuyla, ister yaðmurlarýnýn buðusuyla gel gel ki, yokluðunu savurduðum bozkýrlarda kanamasýn gelincikler ve kýzýllýðýnda donsun zaman kana kana içtiðim yangýn dudaklarýnda...
//
ilhanaþýcýnisanikibinyirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.