GELMEZ ELİMDEN
GELMEZ ELÝMDEN
Ölümsüzlük gibi pes ettirdin ki
Kasmaktan baþka þey gelmez elimden
O kadar deðersiz hissettirdin ki
Susmaktan baska þey gelmez elimden.
Ben yürüdüm sana, sen duvar ördün
Dilime, gönlüme kelepçe vurdun
Bir tebessümünü bile çok gördün
Küsmekten baþka þey gelmez elimden.
Ulaþtýn mý þimdi kem amacýna
Zehir kattýn benim her ilacýma
Ömrümü, kaderin dar aðacýna
Asmaktan baþka þey gelmez elimden.
Armudun sapý var Üzümün çöpü
Ettiklerin dolu bir sirke küpü
Beni sende tutan þu kalýn ipi
Kesmekten baþka þey gelmez elimden.
Uyan artýk Uður yokmuþ deðerin
Ölünce sýrtýndan düþer semerin
Kalmasa da adým atacak yerin
Basmaktan baþka þey gelmez elimden.
22-04-2020
Uður UKUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.