Gönlüm sýkýlýyor ruhum daralýyor... Dýþarýda kara bulutlar... Yað yaðmur gönlüme için için... Al götür beni götür o kara bulutlara... Orada yýldýzlar göz kýrpsýn gönlüme... Yýldýzlar beni alsýn götürsün Kara deliklerden geçirsin baþka boyutlara... Gönlüm dolaþsýn Dursun, bütün kainatlarda... Geniþledikçe daralýyorum... Gönül geniþledikçe daralýyor sýkýlýyor... Elbette biliyor yüceYaradanýn dediði gibi "ben hiçbir yere sýðmam sadece fakir kulumun gönlüne sýðarým"misali... Ýnsan gönlüne bütün kainatý versen mutlu olmaz... Nefsi hiçbir zaman tatmin olmaz... Ýnsanýn nefsini sadece kara toprak doyurur... Ýnsanýn gönlünü ise sadece baþka bir gönül doyurur...
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratgökhangökdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.