.
Güldüðümüz, o günler çok uzaklarda kaldý,
Dertlerle geçen yýllar, geçliðimi aldý,
Gene gamlandý gönül, sazý eline aldý,
Çýkan ses kopuk kopuk,sazým yorgun, tel yorgun!
Þimdi dört mevsim karlý,arar oldum baharý,
Durmadan akýyorlar, iki gözüm yaþlarý,
Sorgularým þimdi ,o yaþadýðým yaþlarý,
Gülüm çiçek açmýyor,aðaç yorgun, dal yorgun!
Güzel günler nerede,gelmiyorlar yanýma?
Mutluluk kaçar benden,acý verir canýma,
Eskimiþ gözlüðümden bakarken yarýnlara,
Dünyanýn yüzü soluk güneþ yorgun, ay yorgun!
Dakka dakka tükenir, ömürdeki saatler,
San ki bir bir yok oldu,hayatýmda sevenler,
Hiç bir þeyin vevasý yok,acý verir gerçekler,
Tekleyen kalbim yorgun, zihin yorgun, ser yorgun,!
Ýki merdiven çýksam,dizlerim kenetlenir,
Dünyanýn aðýrlýðý,bedenime yüklenir,
Seslenmeye çalýþtým,nefeslerim tükenir,
Kaçmak gelir aklýma; bacak yorgun, bel yorgun!
Kayýplara karýþtý, canlarým birer birer,
Ciðerim kan aðlýyor,hep el oldu nankörler,
Yüreðim haykýrýyor,duymuyorki gafiller,
Feryadýmý duyan yok, hýsým yorgun, el yorgun!
Odam kararýverdi ,oysa camda yok perde,
Her gün hatrým soranlar, hiç gelmiyor nerde?
Mevlama yönelirim, hem gece ve seherde,
Ellerimi açarým,duam yorðun dil yorgun,
Aynaya bakýyorum; benzim sararmýþ solmuþ,
Vücudumda kan mý yok, içim dýþým buz dolmuþ,
Ne giyinsem faydasýz, tüm mevsimler kýþ olmuþ,
Güneþ ýsý vermiyor,aba yorgun,þal yorgun!
Selamýmý göndersem,caným Habibullah’a,
Þefaat dilisem arz etsem Ona,
Günahým çokturda,þirk’im yoktur ALLAH’a
Niyazlarým yetersiz yürek yorgun, dil yorgun!
Yarab neydi þuçumki, ne idi cezaam,
Haþaa þikayetm yok, sensin yazýmý yazan,
Dualarým sana,yok baþka çabam,
Kulun Erol yorgun, kaderim yorgun,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.