þeytanlarý kurtarmak istedim cehenneminizden,
izin vermediniz..
görünmez bir yumruktu inancým,
saðýndan,sol gözüme yumulan..kýrpýlmadan..
miyop mercekler tuttunuz iç gözüme
’’kendim’’ olamadým..
bilindik,gün doðumu telaþlarýnda,
statik,ilkel bir hayat bahþetti/zaman..
mecâl býrakmadýðýnýz aþklardan
döndünüz,fakat..deðiþ me diniz..
bir iklimlere yetti gücünüz..
aidiyetim kiracýsýz benim,
arafýn boþluðudur,sahipliðim..
aklýn saf kilidini kýrdý kavramsýz tanrýlar
yapýlan heykeline ilâhtan can sürdü insan/
töreleþti ; doktriner ortaklýðýnda izm’lerin..
’’inanç’’larýn esaretinde,ne tartýþtýnýz/neydi kavganýz..
kahraman öykünmelerinde,
kendi cesetlerinizdi üzerine bastýðýnýz,
anlayamadýnýz..
kötü alýþkanlýklarýný övmedim,
ne ata’nýz ne sultan’ýnýzýn..
sadece,aðýr bir üzüntüydü yaþadýðým
özeleþtirime giren travmaydý,
nefesimden çýkan kahýr
inziva hücremde kül rengi kanatsýz kuþlar,
siyah duvarlar giyindiðim bayramlardý...
þeytan olarak girmek istedim cehenneminize,
izin vermediniz...
..
not: tamamýyla beni anlatan bir þiirdi bir zamanlar fakat hiç deðiþmemiþ duygularým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.