Bir yerde his de yanýlýr Ona bakma Senden bana fayda yok Benden sana olur ama. Ne bileyim abi Hiçbir þey yapamazsam Yörende dolaþýrým O da bir þey, deðil mi? Kimse cesaret edemez sana bakmaya Sayemde rahat edersin Belki yan yana görünce bizi Utanýr eskiliðinden Yeniler kaldýrým taþlarýný da Ýki Eylül Caddesi
Seni iþten aldýðým bir gün Ekmek asalým fýrýn demirlerine Karný acýkanlar alsýnlar Ben doyarým Hem bizden görürlerse Utanýr, zenginler de asarlar Sence olasýlýk dýþý ama Denemeden bilemeyiz Fýrýn demirlerine ekmek asalým Paramýz yetseydi fýrýný asardýk Kimse aç kalmazdý Üzerine alýnma da Tanýdýðým herkes neden fakir abi? Dur, yorulma sen ben açýklarým: Kesinlikle yoksulluðun tek suçlusu Ýki Eylül Caddesi
Bak, gördün mü demiþtim sana Isý derecem yüksek deðilmiþ iþte Tamamen annemin iþgüzarlýðýymýþ o. Yahu ben bir baþýmayken ’’bir’’ bile olamadým Ama birlikte yoksul olduk seninle, Az þey mi bu? Ýnsanlýðýmýz sayesinde ve Eksiklerimiz yüzünden çabucak kaynaþtýk. Benim hiç sevgilim olmadý be abi! Seninle sevgili olsaydýk Demirkubuz filmine iki bilet alýrdýk Demirkubuz filmlerinde de nedense bütün kadýnlar Soðuk, geçimsiz, aksi... Geç oldu kalkalým mý? Eve gitmezsek merak eder Ýki Eylül Caddesi.
Tamam, tanýdýðým bütün abileri öldürdüm Ama romantizme hazýr deðilim henüz N’olur yapma! Sýrasý deðil þimdi Ben her þeyi aðýrdan alanlardaným Aþýrý münzevilikten kör kütük sarhoþum Ellerinse aþýrý dinci, Dokunursan çarpýlýrýz Çarpýlmalar hep korkutur da beni.
Varsýn bir dokunuþ alacaðým olsun senden Nasýl olsa sabaha unuturum Ama yalnýzlýðýmý ölsem unutmam! Her durumun en az bir sorumlusu Aranýr da bulunur ya hep; Alçak, kalleþ, sinsi... Tek sebebidir kimsesizlikten yok oluþumun Alenen ilan ediyorum Kanlý býçaklý düþmanýmdýr artýk Yok olasý Ýki Eylül Caddesi. Çoktan çýktý ok yaydan Bütün caddeler, yok olsun þimdi!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ersin KURT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.