MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KÖY GÜNLERİM -2-
M.Talat Uzunyaylalı

KÖY GÜNLERİM -2-


Yayla yolundan geçerdik Çataðý
Otludur yamaçlar hep mal yataðý
Tepeyi aþýnca attýn kapaðý
Yýkýktýr döküktür yayla evleri
Girer insan çýkar evin cinleri

Sýrlý Çayý doludur alabalýk
Gece olur çay boyu kalabalýk
Lamba ile balýk avlar babalýk
Nimet Rabbin sirayeti cümleye
Yaþananlar gelir mi ki cümleye

Bayýlýrdým ne hikmetse yaylaya
Ellerim deðerdi yýldýza aya
Kapýya da sürdük dün mavi boya
Ne güzeldir daðda insan nefesi
Kaval çalar çoban daðlar efesi

Eylül baþlarýnda biterdi yayla
Vedalaþýr herkes güneþle ayla
Köye dönülürdü yetiþkin tayla
Gadil çömlek peynir dolu yað dolu
Çalýþanýn uzanýr elbet kolu

Eylül ortasýnda baþlardý okul
Þiþerek giderdik hem kel hem fodul
Öðretmen ne derse eylerdik kabul
Ders bitince herkes olurdu çocuk
Emmi dayý derdi koþman yavrucuk

Tek derslikte beþ sýnýf bir okurduk
Öðretmeni dinler çok feyz bulurduk
Teneffüste oynar hep dost olurduk
Gün güne ulanýr her gün öðreniþ
Baþka deðil hayra varýr bu gidiþ

Okulda öðrendik nice türküler
Aklýmdadýr: Suda balýk yan gider,
Fikrimdedir: Açma yarem kan gider
Harpten darptan çýkmýþ bu yüce millet
Þehit olmuþ amma çekmemiþ zillet

Ramazanda bacalara çýkýlýr
Top sesine Erzurum’a bakýlýr
’Atýldý!’ Sofralara ses salýnýr
Sabrýn sonu selamet ve afiyet
Nefse muhalefet! Azla kifayet

Yemek yenir camide toplanýlýr
Teravihler cemaatle kýlýnýr
Nefs þeytaný ibadetle kýrýlýr
Ahrete bakar ramazan pencere
Çok salavat okunur Peygambere

Bayram namazý coþku, kabir hüzün
Diriye ölüye duadýr sözün
Bir gülerse bir de yaþarsýn gözün
Leylak mevsiminde vardýk ölüye
Fatihalar sunduk ruha hediye

Akrabayla yenir bayram yemeði
Bir olanýn bükülür mü bileði
Ýyiliktir dostun dosta dileði
Muhabbet narýnda piþer kahveler
Ne hoþ sohbet eder ulu dedeler

Ulu dedem hattat: O, Kurban Hoca
Kýrk Kuran yazmýþtýr kýrk taze gonca
Kýrk günde yazarmýþ süresi bunca
Oðlu Molla Möhyettin insan hasý
Süleyman dedem de onun balasý

Babama atasýn adýn vermiþler
Möhyettin dedene benze demiþler
Bal yað ile ’efendi’ beslemiþler
Eski hâl muhal! Deðiþti çok devir
Molla olmadý babam oldu þair

Köyümüz daðlýktýr önü ovalýk
Ne maraba olduk ne de aðalýk
Nasipmiþ gazetecilik yazarlýk
Atalar yolundan þaþmayýn aman
Hayatýn sonunda hayat var yaman!

M. Talât Uzunyaylalý

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.