ÇOCUKLUĞUM

Çocukluðum þöyle geçti!
Ýstemedim her bi þeyden
Az bir þeyle mutlu oldum
Böyle gördüm ailem den!

Pek çok istek olmamýþtýr.
Gizlemiþim çok arzu mu?
Kahredip de üzülmedim!
Hiç bunalým yaþamadým.

Yeni güzel urbam yoktu,
Hadsizlikler yaþamadým,
Densiz haller asla yoktu,
Hiçbir nimet ayýrmadým!

Küçük urba miras kaldý!
Küçük kardeþ giyer onu,
Yýrtýk pýrtýk yama olmuþ,
Sökük,dökük atýlmamýþ!

Her bir anne bir terzidir.
Her bir baba fedakardýr.
Tamir görmüþ o giysiler
Bizim güzel modamýzdý.

Modamýz yama demek,
Yün çoraplar eldivendir.
Hiçbir zaman itiraz yok!
Ýnat yoktu ve usluydum.

Hýrçýn çocuk deðildim ki,
Asla zorluk çýkarmadým!
Nede olsa bir çocuktum!
Sakin,uslu ve sessizdim!

Küçük yaþta biz yokluðu,
O nedenle emek,yemek!
Gayret,çile külfet neymiþ
Küçük yaþta öðrenmiþim.

Zorluk nedir,keder nedir?
Hüzün,elem,çile neymiþ?
Mahzun,garip aðlamayý!
Çocuk iken öðrenmiþim!

Bazý bazý gam çekmiþiz!
Hep beraber gülümseriz
Ýstek,arzu olmaz amma!
Her zorluða sabretmiþiz!

Uslu,sakin çocuk oldum,
Hiçbir þeyi sorgulamam?
Bazý küsüp aðlasam da!
Çocukluðum güzel geçti.

NAZIM TAÞTAN


Sosyal Medyada Paylaşın: