Eski bir hikâye!
Eski bir hikâye!
Yýllar..yýllar geçmiþti ,karþýlaþtýðýmýz gün
Dilim þaþkýn derbeder,sanki vurgun yemiþti
Mazi bile unutmuþ,nerde demiþti o dün
Gözüm seni bir yerden,ýsýrýyor demiþti
Saçlarý kýrlaþmýþtý,gözünde gözlük vardý
Parmaðýnda eskimiþ,altýn bir yüzük vardý
Üzerinde maviden,uzun bir önlük vardý
Belli ki çalýþýyor ,ondan böyle giymiþti
Gülümsemek istedi,yanaklarý kýzardý
Her halinden belliydi,hayatýndan bizardý
Þair görse bu hali,nice þiir yazardý
Yüzüne geçen yýldan,hasret yeli deymiþti
Yine veda zamaný,sessizce gidiverdi
Parmaklarýyla alttan,hoþçakal deyiverdi
Suçlu sensin der gibi,iþaret ediverdi
Gözlerini sakladý,kafasýný eymiþti
Giderken aldý beni,yýllar düþlere saldý
Sen de suçlusun dedim, ama içimde kaldý
Rüzgar savurdu bizi,dünden bize ne kaldý
Kim bilir nice ahlar,beddualar saymýþtý
H. Iþýk. 19/4/2020.
Ahmet KARA
Aldý beni götürdü, tozan yollar içimde
Hasret büyük bugünde, kaldým ateþ içinde
Býraktýn sen beni de, beyazlarý saçýmda
Gözlerin gördü mü yar; beni umut asmýþtý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.