Annesinin adý Hanife idi,
Gözleri maviydi sanki gülerdi,
Kendisi de dahil beþ kardeþ idi,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Ölünce annesi on üçtü yaþý,
Kaçan ablasýnýn neydi telaþý,
Kim piþirecekti kardeþe aþý?
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Öksüzlüktü artýk suskun yoldaþý,
Kurtulmadý asla çileden baþý,
Son düzlükte talih bakardý þaþý,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Bir gün güneþ doðdu yeni sahife
Eve gelin geldi eþi Hanife
Dönerken talihi etti latife,
Gözleri maviydi adý Ömer’di
Daðýlmýþtý artýk haneden matem,
Ýlk Fatma’sý doðdu, ardýndan Adem,
Doluþtu haneye uðurlu kadem,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Sonra Þükran geldi bezgin haneye,
Ayyukta üveylik çöktü sineye,
Gitmeliydi artýk ama nereye?
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Ne kadar olunsa güçlü çalýþkan
Geçinmek çok zordu kýsýtlý imkân,
Etmek gerekiyordu tebdili mekân,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Ver elini dedi büyük Ýstanbul,
Yarým ekmek ye de huzurunu bul,
Etti duasýný yaradan kabul,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Dördüncüsü Türkan Beþinci Ayhan
Bolluktu sofrasý doluydu sahan,
Büyüdü Adem’i olmuþtu þahan,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Önce kamyon aldý satýp minibüs,
Süt limandý her þey bitmiþti kâbus
Deðildi talihi kat’iyen mâkus,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
...
Çaylak
Umut Dünyasý Karalama Þiir Defteri
Ankara - Nisan 2020