Ve hiçbir çatýnýn altý uzayan tahta burnuna engel olamýyordu inanmamýzý buyurduðu her þey basit bir sineðin cazibesine dahi eþ deðildi inceldiði yerden baðlanýyordu zarif ve kýrýlgan düðümlerdi hayat ufak bir kas hareketiyle baðlandýðý yerden kopuyordu kopan ipin iki ucu arada sonsuz bir uzaða selam duruyordu sadece þuan birikiyordu ýssýz bir sahilde denizin kurumuþ yosunlarý kusmasýna benzer çirkin ve yalnýz her haliyle saklý adým atýlmamýþ uzaltýlarýmýz...
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.