NE GÜZEL GÜNLERDİ
Hüzünlü bir günde güneþin batýþýný izledim
Geçmiþimi, çocukluðumu, memleketi özledim
Kuþlar cývýl cývýl, çiçek açmýþ baharý müjdeler
Bugünden geçmiþe, özlemle yelken açmak istedim
Nede güzel günlerdi o günler, insanlar riyasýz
Konuþuluyor fütursuzca, söylenenler pervasýz
Ne sevgi kaldý, ne saygý türedi bir sürü arsýz
Heyhat!.. deðer miydi, dünya ne kadar da acýmasýz
Zonkluyor þakaðým, hodbinliði almýyor havsalam
Nedeni nedir bu bencilliðin, sebebini sorsam
Vakit çoktan geçti mi, yoksa ben mi geride kaldým
Yiten güzellikleri bulabilir miyim arasam
Mertlik hayal oldu, dört bir tarafý sarmýþ namertlik
Karakter erozyona uðradý, çoðaldý hasetlik
Sokaklar hedefi olmayan gayesizlerle doldu
Ülkemiz, milletimiz için deðil mi talihsizlik
Huzur makes bulur mu Ervai karalar baðlarsa
Zulmet mi kalýr birlikte, kardeþane yaþanýrsa
Karanlýða nefret duyan cehaletle savaþýrsa
Ufuk aydýnlýk, yeis bataklýðý kurutulursa
Ervai BEYAZKUÞ - Nisan 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.