İRFÂN

Çayý koydum üstüne demlendi,demlenecek,
Muhabbetin demine geç kalma yetiþ Ýrfân,
Gelmezsen iki gözüm gâmýndan nemlenecek,
Dostun meþk sofrasýnda ah alma yetiþ Ýrfân.

Gelirsen eskilerden söz açar aðlaþýrýz,
Özlemin deryasýnda el ele baðlaþýrýz,
Kaybolan hayallere yanarak daðlaþýrýz,
Mazinin girdâbýna çok dalma yetiþ Ýrfân.

Hatýrlar mýsýn bir gün bana yumruk atmýþtýn,
Suratýmý her yerden birbirine katmýþtýn,
"Ayný kýzý sevmiþiz" deyip kaþýn çatmýþtýn,
Bilseydim sever miydim el bilme yetiþ Ýrfân.

Nasýl günler yaþamýþ neler neler atlatmýþýz,
Yokluðun suratýna þamarlar patlatmýþýz,
Düþman denen kelleþi birlikte çatlatmýþýz,
Hasretinle yandýrma kor olma yetiþ Ýrfân.

Hangimiz bu dünyada gerçekten lezzet aldý,
Hangimiz mutluluðun diyarlarýnda kaldý,
Hangimiz sevgiliden ufak bir buse çaldý,
Ömrün dert kadehine gel dolma yetiþ Ýrfân.
Vallahi çok özledim geç kalma yetiþ Irfân...

"ZATEN NE BEN VARDIM,NE DE ÝRFAN’IM"

Cihan BERDÝBEK
19.04.2020
Sosyal Medyada Paylaşın: