Kendi Hayatımı Kaybettim
Bir insan birþeyi unutmak istiyorsa eðer
Karþýsýndakine verdiði deðerden zarar görmüþ demektir
Ve unutmak istesede
Nefret duygularý aldýðý darbelerle harmanlanýp
Hergün önüne sürülen bir bardak çay gibidir
Ve asla gördüðü kahpeliði unutamaz Ýnsan
Hergün seninle yaþadýðý için nefret edersin
Unutmak ister dua edersin
Tesköþe duygular nezaretinde
Hiçlik hissedip kendini harab edersin
Herkesi olduðu gibi sevin olurmu
Aklýnýz kalbinizle ayný hizada olsun
Kalbinize yenik düþmeyin olurmu
Çünkü her insan farklýdýr huyu kurusun
Bende biraz takýntýlýyým galiba
Çok deðer verdiðim insanlarla
Olsun isterken herþey mutluluk adýna
Akýl gönül kalbim hislerim yenildiðim herþeyin uðruna hiçbirþeymiþim gibi
KENDÝ HAYATIMI KAYBETTÝM
Ben hatýrladým
Onlar unuttular
Ben onlar için emek verdim
Onlar benim emeðimi hiçe saydýlar
Alýþkanlýktan beter
Sevimsiz bir rüzgar gibi estikçe toz duman eder
Aslýnda kalbimin zaafý haddine olmayan þeyler
Sonunda anladým deðiþmeyen bir deyiþtir
HUY
HUY benim sesimi duy
Duy benim nefesimi
Kaybolan neþemi
Bana neler ettiðini duy
ETKÝN KAZANER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.