akla yürüyen bir kaç ihtimal
çakýlmýþ mýð gibi
týpký göðün içinde ölü mavi bulut gibi
seriyor ,yayýyor, döþüyor duygularýmý
kimine bir, kimine üç, kimine beþ
oysa sonsuzdu
oysa gizliydi
evveli saklý
ahiri sýrdý
yürüyor parça parça akþamýn kýzýllýðý
hasretin içeriði harf harf
altý çizili bir kaç satýr
objelerle kuþatýlmýþ bir kaç kitap
hafýzanýn en karanlýk yerinde
nemli ortamýnda sinsice bekliyor
her an nüksedecek birkaç sancý
aþama aþama mazhar olduðum
yýllardan kalma travmalardan
*
orantýsýz sesler uçuruyor göðüs kafesim
saymakla bitmeyen saniyeler
zihinde bir araya geliyor
bir türlü kaynaþamýyor bilinçle
düþünceler cümlesi dumura uðramýþ
denklemin sýfýr çarpaný iþgal altýnda
tatbikattan elde kalan sadece sýfýr
kendi sýrrýnýn sahibi muhtemellerim
meþrebine, mizacýna, birikimine göre
vakitlerini geçirmek için çaba sarf ediyorlar
her þey ayrý ayrý parçalara bölünmüþ
her þey sýnýrlý
yanlýþ yerlerin
boþ sözlerin,
yersiz hazlarýn
yalancý zevklerin sonrasý
*
her saatin soðuðu baþka
soyut bir dünyaya ait öyküler
savaþlardan hayal kurarken
daha canlý
daha þiddetli bombardýmanlara maruzum
dört unsuru barýndýrýyor
havayý topraðý suyu ateþi
altý cihet koranavirüs
maddesiz , ilkesiz
kütlesiz, kuralsýz
ruhun ufku fýrtýnayla dolu
aynalarýn suskun dudaðýna emanet
söze susayan
söze kanayan
söze kanan çaresizliðim
bir üçgenin bermudasýnda çýrpýnýyor gölgeler
asýlý duran lambanýn loþluðunda ele ele
yokluða akýyorlar
üþüyor avuç içleri
titriyor düþ çýkýntýlarý
uzak tutkulara doðru toz toprak yürüyorum
redfer