Geride kalan ömrümün ilk sabahý, ilk güneþi
Sancýlarla doðuyorken umut dolsun doðan günüm.
Kasvetli geçen ömrümün sen ol bitmeyen neþesi
Kederlerle geçirdiðim günlerime çok üzgünüm.
Bir aþk masalýnda kaldým ne baþý var, ne de sonu
Uðraþtýkça düðüm oldu çýkmaza girdi her konu
Artýk rahatsýz etmeye baþladý ki sesin tonu
Anladým ki bu masalda ben mahkûmum, ben sürgünüm.
Artýk merhaba demek var her gecenin sabahýna
Ve de çare olmak gerek dostlarýmýn eyvahýna
Sevmiyorsan girme sakýn yorgun kalbin günahýna
Seni kendini beðenmiþ, diyorsun ki ben düzgünüm.
Coþari’yim duy sesimi, artýk neþem ol sen benim
Kýpýr kýpýr oynar yürek arzu ile yanar tenim
Yeter artýk çýk gel derim hasret kalmasýn bedenim
Baþkalarýna benzemem, kendi kendime özgünüm.
09.07.2008/Samsun