Büyük olsun düþlerin istersin Ne zaman çocuk olmaktan vazgeçtin Yýllar içinde uzayýp giden yollar gibi geldin Uzakta sanýp yaný baþýmda uyuyan yalnýzlýðýn
Vicdana vurulmuþ bir kelepçe gibi geldin Susunca gözlerin ellerin uzakta bir yerdeydin Konuþan yalnýzlýðýma inat gülerdin sen Sanki sen hep vardýn da ben hiç olmadým
Aklýmla alay edip kalbime hapsettim seni Dilimde ezbere almadýðým en kötü alýþkanlýðým Ýçime iþlemiþ bir küs bir barýþýk kalmak seninle Sonra bir bahane bulup seni aramak Kayýp ettiðim ayrýlýk bir baska nedense
Sosyal Medyada Paylaşın:
Feylesof Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.