İlahî Hüküm

Güneþ, Ay’ýn ardý sýra
Biri gelir, biri gider
Ezelden böyle bu sýra
Gün doðunca gece yiter

Siyahtan sonra hep beyaz
Gelip, ortalýðý aklar
Kýþýn sembolüdür ayaz
Onun, devamýda bahar

Bazen hasret, bazen vuslat
Hep diðerini kovalar
Yoksa , yaþanmaz bu hayat
Biri güz, biri ilkbahar

Vardýr her derdin dermaný
Kendinde, aðacýn kurdu
Kimse bilmezken Lokman’ý
Dermansýzlar, O’nu buldu

Yaþam, ölüm iç içedir
Evvel doðum, ahir ölüm
Sonrasý bir bilmecedir
Bu döngü, "Ýlâhî hüküm"

Ýbrahým Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın: