GÖNLÜMÜN HÜNKÂRI
Gözümde yaþ olsan aðlayamazdým
Kirpikten süzülüp, akarsýn diye
Methiyeler dizdim, þiirler yazdým
Gönlüme bir sultan, hünkârsýn diye
Gözüm yaþlý,kimse sormaz nedeni
Hasret yaktý, ateþ aldý bedeni
Baharda çiçekler kýskandý seni
Her mevsim menekþe kokarsýn diye
Her günüm bir azap, dünden beterim
Meçhule dalmýþým, bilinmez yerim
Gözüne bir perde, çekmek isterim
Benden baþkasýna bakarsýn diye
Yýllar yýlý, hayalini kokladým
Hasretini, özlemine ekledim
Üç deðil, beþ deðil, kýrk yýl bekledim
Gün gelir karþýma çýkarsýn diye
Gözüme yaþ doldu, saçlarýma ak
Ýçimde kor ateþ, sinemde bir ok
Yanýna gelmeye, cesaretim yok
Dokunsam bir anda yakarsýn diye
Nazlý yari incitemem, üzemem
Elim titrer hislerimi yazamam
Leyla’mý kaybetsem çölde gezemem
Lakabýmý Mecnun takarsýn diye
ÞENTÜRK DURSUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.