ne güzel sesin var güzel el bileklerinle ve ne kadar narindir ayaklarýn
varlýðýn ne güzel kokun saçlarýn
arkandan bakýlasý endamýn ne heybetli gölgen var senin çatýk kaþlarýn iki yanýnda iki zeytin ekili sanki terlemiþ yanaklarýn yunasý bir elle elle dikilen hiç bir elbise sana yakýþmaz bulmalý fezadan gerek sana.
saç köklerinin diplerini severim senin uzun kýsa mavi kýzýl ve kahve olaný.... parmak uçlarýnla kaçýþýn gölgene saklanýpta onu severim bir yansýmasý güneþin güneþi severim sana benzediði için anneni
kýrkbirkere yýkanmalý esvaplarýn baldýrýn saran seni beklediðim saatlere hayraným ak düþmüþ saçlarýma yaþlanmýþým kime ne sen omuzumda oturmuþ yaslýsýn göðsüme yani yüreðime yakýn
kýzarmýþ topuklarýnla aþýndýrdýðýn yol benim bedenim zaten yanaklarýnla buluþan ellerin avuç ayalarýmda öptüm usulca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kanber ihsan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.