Sen koy adını
Þafak koparmadan kaçalým buralardan
Bir yudum sevgi ve bir kucak þefkatle
Kaçalým buralardan arkamýza bakmadan
Yoksa bizi bulacaklar vuracaklar gülüm
Sevda özlemine þiir yazdýðýmýz günlerde
Þefkatli sözlerine vuruldum
Bana öte git diye kýzdýklarýnda
Merhametli ellerine tutuldum
Býrakma beni.
Zülüflerinden akan su damlacýklarý
Çeþmenin baþýnda su dolduran köylü kýzlarý gibi
Oradan geçerken gözlerine tutulan
O mert yiðit adam bendim be gülüm
Daðlardaki kimsesiz papatyalar topladým
Saçýný açmadan taç yapacaktým
Þöyle güzelce saçýnýn kenarýna bir tane
Buse kondurmuþ gibi bir papatya takacaktým
Hasat zamaný geldiðinde gönül
Yanan baðrýmý dindirsen gönül
Köylü kýzlar gibi al yanaklarýný
Gözlerinle sana hapsetsen gönül
Dün rüya gördüm yarim
Uyandým dudaðým uçuklamýþ
Korkmuþum sana bir þeyler olmuþ
Ellere gitme emi gönül
Hep yanýmda kal be gönül
Seni düþünürken bir seher vakti
Adýný koyduðum sevdamýzýn ismini
Þiirlere döktüðüm satýrlarý dizeleri
Sen geldiðinde sana göstereceðim gönül
Evinin önünden geçerken
Utanýr gibi yapsan , içeri girip gizlice baksan
Sonra hafif gizli bir tebessüm atsan
Gülüþüne kurban olduðum gönül
Þafak koparmadan kaçalým buralardan
Sevdamýza laf edenler olmuþ
Ar ederiz mahcup olurlar
Kimseyle didiþmeden kaçalým gönül.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.