Sýnýrlarý aþmýþtý çizgilerde hünerin. Can dostum ne yaptýn sen, yaktýn þu içimizi. Trabzon’un ak yüzü, inan acýmýz derin. Sana selama durdu çizgiler dizi dizi.
Dünya siyasetini, kalemle hicvederken. Þu alemi neþeyle, elemle hicvederken. Zekice ve ustaca demiyle hicvederken. Bazen çok düþündürdün, bazen güldürdün bizi.
Can dost Trabzon mahzun, Vatan mahzun ben mahzun. Yüreðimize çöktü, anlatýlmaz bir hüzün. Görmeye gelecektim yemin olsun bu yazýn. Anlatacaktýk yine Memleket sevgimizi.
Yalnýz Trabzon deðil alem Cihan aðlýyor. Bordo mavi o sevgin, o heyecan aðlýyor. Çizgiler öksüz kaldý, þiirler kan aðlýyor. Özlüyor seni kalem, sohbet, makale, yazý.
Yüce Mevlam diyor ki; Yok ölümden kaçarýn. Nasýl dayanýr bilmem, Miraç, Elif, Hacer’in. Þairlere örnektir, þiir de ki becerin. Yýllarca dizelerin, daðýttý kaygýmýzý.
Ölüm var ki tadacak yaþayan her Adem’de. Karantina günlerim, þimdi sana matemde. Sevgin hatýrlanacak yaþadýðým her demde. Dinmeyecek içimde, yaþattýðýn bu sýzý.
Kul Fikret’e demiþtin; can dost vedalaþýrken. "Ýkimizden birisi þu dünyadan giderken. Birimiz kahredecek deyip gitti çok erken." Þimdi dur dinle diye, ses veriyor o mazi!
Çok üzgünüm çok, kelimeler heceler yetmez ki bu hüznü anlatmaya...
Allah rahmet eylesin, cennet mekanýn olsun güzel insan.
Mehmet Fikret ÜNALAN 14 Nisan 2020 Saat 11.50 Karantina günlerinin en acýsý Güzelçamlý/Kuþadasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.