suçun maddi unsuru

Dicle nehri unutma beni deli dolu sevmelerimi gecenin
Ýþsiz kadýnlara aþýk olmamý korkmamý mahpuslarýndan cehaletin
Anlaki çekip gidiyorum bu þehirden kimselere söyleme.
O toprak damlý evin bahçesindeki dut meyve vermesin bensiz
Kapýsý çalýnmasýn dul kadýnlarýn karanlýkta.
Sokaklar çamurlu dikenli taþlý kimse dolaþmasýn yalýn ayak.
Yýldýzlar dökülmesin yer yüzüne kediler aç kalmasýn sokakta.
Yine karþýmda iþte o pislik yaþlýlýðý cehaletin
Soysuz fahiþeler gibi kabul görmez bir kavga bu
Tanrý çekip gitmiþki merhametin acýmý kimse bilmez.
Dicle nehri nereye böyle çekip gidiyorsun
Býrakma beni eyvanda bir kadýn dolaþýyor
Bin kadýn özletiyor ruhuma ,ömür aðlýyor.
Anamýn elini öptünmü dedi !
anasýna baktým kara bir örümcek
Ýstiflemiþ aymazlýðýný rezilliðin
Kýrmýzý bir don avuçlarýnda
Soymuþ edepsizliðini geceden
Dicle tanýmaz bunlarý
Tunada bir kadýn yýkanýr Soyunur paklanýr arlanýr
Devrimci bir þiir okur
Devrimler bekler vagonlarýnda zamanýn
Ölüm kaçkýn bir deli gibi
suçun ’maddi unsuru ’sevmek olsa gerek.
Sosyal Medyada Paylaşın: