Saat üç. Ve gecem yine soðuk. Bir içli keman sesi; titretiyor yüreðimi yaðmur çiselerken... ... Yazmak istemiyordum oysa. Hatta okumak bile gelmezken bir þiiri içimden; Yüklendi gönlümden gözüme, O’ ýlýk damlalar. Ne acý ayrýlýklar ! ... Viran þehirlerin ýssýz sokaklarý, sessizliðine gizlenmiþ tüm sýrlar ! ... Çöz hadi dercesine; Geliyor her þey üstüme üstüme. Kapattým ellerimi yüzüme; Kaldým öylece... ... Her içimi çekiþim; Vurdu yüreðime demir gibi yumruðunu. Ölüm gibi bir þey; Veremediðim nefessin hayat ! ... Bilemediðim zamansýn? Ama hep ’sen’ varsýn ! Yokluða mahkum olanlara raðmen... ... Yine bir þiir doðdu... Ben; Biz’e aðlarken... ... Nigâr Güler *Firuze*
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.