GÖÇ

Yirmi bir Ekimde Yetmiþ beþ idi
Göç katarý Çeralan’dan ayrýldý
Gidenin kalanýn gözü yaþ idi
Ata evlat, kýz oðlandan ayrýldý

Ahali toplanýp verdi bir karar
Akýbet kârmý dýr bilmem ki zarar
Gözler sevdiðini her yerde arar
Son gelen de þu meydandan ayrýldý

Garip gönül halden hale büründü
Bazý meraklandý bazý yerindi
Çamlý sýrttan köyüm son kez göründü
Sandým arý bir kovandan ayrýldý

Kuzey, Güney köyün iki paresi
Ortasýnda Çatal Ceviz deresi
Yeni yurdu bilmem þimdi neresi
Güz gününde kuþ yuvadan ayrýldý.

Kara Kýz pýnarý kara baðlasýn
Köse dede dertli dertli çaðlasýn
Çatal oluk yola baksýn aðlasýn
Kervan kalktý yolcu handan ayrýldý.

Boz belen’de yine duman tüter mi
Gügük kayasýnda keklik öter mi
Bunsuz,Çiçekli de sümbül biter mi
Gönül orda, beden ordan ayrýldý

Kimi fidan dikmiþ mahsul dermemiþ
Ev yaptýrmýþ gönenip de durmamýþ
Çok sevmiþ de sevdiðini sarmamýþ
Bülbül gülden, gül fidandan ayrýldý

Böyle imiþ alnýmýzýn yazýsý
Kor düþtü yüreðe dinmez sýzýsý
Kundakta aðlýyor öksüz kuzusu
Can canandan, canan candan ayrýldý.

Ýlçem Saimbeyli komþumuz Feke
Savuþtuk içinden yaþ döke döke
Yürek mi dayanýr bu kadar yüke
Yol uzadý diz dermandan ayrýldý

Daðlarýn ardýnda kaldý köyümüz,
Boynu bükük durur emmi dayýmýz
Dört yüz yetmiþ sekiz idi sayýmýz
Öðle sonu yol Kozan’dan ayrýldý.

Geçtik Ýmamoðlu, sonra Adana
Hasretlik aðulu baldýr tadana
Bir sual oturur gelip vicdana
Bu can nasýl öz yurdundan ayrýldý.

Mersin Limanýna indi göçümüz
Ýnce ince yanar oldu içimiz
Daha köyden çýkmamýþken kaçýmýz
Bir kararla can vatandan ayrýldý.

Sayýlar sayýldý yükler denklendi
Yeþilada Gemisine yüklendi
Hasretin üstüne gurbet eklendi
Bir figanla Son limandan ayrýldý.

Gemi aðýr aðýr limandan kalktý
Geldi bu sahilden gitmenin vakti.
Gözler vatanýna son defa baktý
Ana bu gün evladýndan ayrýldý.
Sosyal Medyada Paylaşın: