MELEK DEDE MEHMET ÇAKAR
Torunun Leyla yazmýþtý resmine,
“Ben daðýmý yitirdim”
Ýnanmadým inanamadým gözlerime,
Ellerim titreyerek aradým Leyla’yý,
“Bunun þaka olduðunu söyle dedim bana”
Hüngür hüngür aðladý ciðerimi daðladý,
Titredi dizlerim çöktüm durduðum yerde,
Boðazýma hýçkýrýk oturdu yumruk gibi,
Ýndi gözlerime yaþlardan perde,
Sustum yýkýldým Mehmet Arkadaþ,
Olmuþtum depreme uðramýþ taþ…
Torunun Ruken,
“Ben daðýmý yitirdim” yazmýþtý resmine,
Dilim sanki alýþýyordu ismine;
Mehmet Mehmet Mehmet,
Tanrýdan diledim sana rahmet,
Resmini isterken konuþtuk Ruken’le,
Melek diyordu dedem melek,
Güzel kalbini yordu zalim felek,
Anladým ki kocaman sevgi baðýydýn,
Yýkýlmaz dostluk güven daðýydýn,
Ýyileri mi eler ecel denen elek?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.