Kurtla kuzu karýþmýþ postu nerde bulursun
Ýyilik öldü zahir dostu þerde bulursun
Sýr küpünü duvara çalýp kýrmaksa konu
Kafaný kýr evladýr gelmiþse iþin sonu
Ýlla güneþi batýr karanlýða boð diyor
Ayýn gömleðini giy sahtesiyle doð diyor
Baþým selamet bulur açýlsa þu bulutlar
Kim demiþ mümin diye karþýsýndayken putlar
Hem bilir hem söylerim en az biri delidir
Aklýný pula satmak sevdanýn bedelidir
Ne renk kaldý ne siyah tuval bile kýrýldý
Ýyilik son deminde ruhundan ýsýrýldý
Ýþi gücü zincirdir alýþmýþ gardiyanýn
Kalbim ruhum ve gönlüm, çok az kaldý dayanýn !
Elbet aðýr basar da terazinin kefesi
Þaþkýnlýktan kesilir zulmün þerli nefesi...
Bitmedi bitmeyecek bu karanlýk hikaye
Müellifini ancak Mevla eder himaye...
’Dünyanýn fanusu keþke kýrýlmasaydý ...’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.