Sorma felek yalnýzlýðýmý Yüreðim aðlar. Dört dilsiz duvar; birde gecem. Viran bir gönülle, yazdýðým þiirlerim. Ve anýlar... Sorma ! Nerden baþlayýpta nasýl anlatayým sana? Susuz kalmýþ bir çöl, dalýnda kurumuþ bir yaprak. Kýraç toprak misali. Yüzüm gökyüzümde umutla. Bir gün yaðmur yaðarmý? Hani gökkuþaðýydý arkasý? Bütün o fýrtýnalar neden durmadý? Mutluluktu ya her acýnýn sonrasý? ’AÞĶ’ýn en derin, yalnýzlýðýn ülkesi olduðunu öðrendim ben ! Issýz ve karanlýk gecelerin, dostluðunu... Bir çift gözle dertleþmenin, huzurunu... Sorma ! Günler aylara aylar yýllara eklendi bunca zaman... Hangi makam? Veya hangi nota cýzýrtýsýz, söyler yüreðimin halini? Zafer koydum adýný sensizliðin... Sabýr koydum Tanrýya sýðýnmalarýmý... Çokmu zordu ulaþmak ki, yýkmak daha kolay geldi? Hani neydi benim adým? Koy hadi !! Hep gölgemdi benim, karanlýkta kaybolan. Belki yaratýldýðýnda ruhum, çilem diye yazýlan... Iyi ki göz yaþlarým var ! Iyi ki yoldaþým ’O’ damlalar... Sorma bana sakýn bir daha bunu !! Beni ancak; Yüreði olanlar anlar... ... Nigâr Güler ~Firuze~
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.