avuçlarýmda buz tutmuþ bir nisan kalemim ucunda aðlak bir þiir ayazý...
. . .
söyle düþ/izim ben týrnaklarýmla sökerken þafaklarý sen kaç kasýk aðrýsýna daha, kaç doðum sancýsýna daha eþlik edeceksin güneþin
,
bilsen, bir bilsen ne çok üþüyor ne çok k/anýyorum seni tenimin sancýsýnda kirpiklerime düðümlenen her gusülsüz ýslakta solungaçsýz ne çok mavi daha akýntýsýna yosun tutmakta
,
söyle, nefesin nefesime emanetken, kokun hala içimde devrimken, yokluðun tanrý kadar yakýn, tanrý kadar uzakken hangi þiirin satýr aralýðýna, tutsaklýðýna sýðýnayým bilemedim...
. . .
//
ilhanaþýcýnisanikibinyirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.