Ölüm döþeðinde can çekiþen bir deve ile hane halkýnýn feryad-ý figaný ve helalleþme faslýdýr.
-I-
Ölüm döþeðinde bir deve kim; Âdem gibi aðýrbaþlý idi
Her iki imam yasin okur, kadýnlarýn gözü yaþlý idi
"Çok ekmeðinizi yedim" dedi, hâne halkýna hürmetkâr idi
Amma velâkin ol sahibine, olmaz derece sitemkâr idi
Sahibi zorla girip içeru, üzgündü pek helâllýk diledi
Deve: "iki sebebim vardýr kim, kul hakkýmý helal etmem" dedi
Hane-i halk bedbaht ve periþan, hastanýn etrafýna dizildi
Cemaat "vah!" edüp dinledikçe, þol hizmetkârýn dili çözüldü
"Devenin sahibine niçün hakkýný helal etmediðini anlatan fasýldýr."
-II-
"Ah ne sadýktým ben hanenize,"of!" bile demezdim yükünüze
Ýpimizi eþeðe baðlayýp, kýlavuz kýlmýþtýn önümüze"
"Hepimiz cem’an on deve idik, tavrýna çok sitemler etmiþtim
Hele ben kervanýn baþý idim, eþeði hiç sindirememiþtim"
"Irmak çýktýðý gün önümüze, adým atmadý eþek kulunuz
Sonra tutup arsýz eþeði de, ah sahibim! sýrtýma vurdunuz"
"O gün dahi affederdim sizi, ipimi eþekten bir çözseydin
Sýrtýmda geçer geçmez sulardan, yine eþeði kýlavuz ettin"
Dilfikâr oldu sahip yalvardý, hemi de "çok peþimaným" dedi
Ah! inledi mübarek deve kim; ruhunu Hak’ka teslim eyledi
Râviyân-ý âsar ve nâkilân-ý âsârýn rivayetleri hakkýndadýr.
Bu vak’aya bizzat tanýk olan Bedevi Þeyhlerinden ve Ekabirden Ebu Cabbar’ýn bu anýsýný anlatýrken gözünden iki sýra yaþ geldiði, seyisi kervancýbaþý omar bin Zeyd
tarafýndan rivayet edilmekte ve ol mübarek hayvanýn kabrine mermercioðlu Kahya Tarýk tarafýndan taþ dikildiði amma lakin Moðol istilasýnda taþýn kaybolduðu
ve mütevaffanýn topraðýnýn sabýrsýz insanoðluna sabýr ve kudret verdiði iddia edilmektedir. :))
Nur içinde yatsýn! Peþiman olan sahibi dahi þad olsun!
Not:
Þiirden sonraki bölüm -þiiri de katabilirsiniz- bir kurgu olup arkadaþlarýn boþ yere araþtýrma yaparak vakit harcamamalarýný rica ederim.
C.Çalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.