Müsâvî

Delice bir suskunluk
Sarýyor dört bir koldan
Yapraðýn rengi donuk
Kopacak gibi daldan

Ne rüzgâr uðultusu
Ne öten bir kuþ sesi
Baharýn yok muþtusu
Goncanýn da hevesi

Güneþin yüzü asýk
Çýkmýyor mehtâba Ay
Nehirler bozbulanýk
Gölleri üstüne say

Denizin rengi yitik
Gökyüzü baþka mavi
Kapýlar tek tek örtük
Ýnsanlar hep müsâvî

Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın: