BİR BEN KALDIM

Mazide kaldý o güzelim günlerimiz,
Bahar yaza, kýþ bahara, mevsimlerimiz,
Deðiþmeyen ne, uykusuz gecelerimiz,
Her þey deðiþti ama bir ben odun kaldým.

Varsýn deðiþsin, koyunla keçinin yeri,
Sarraf bilir eldeki altýnýn deðeri,
Çýkar bir gün bedel, ezmiþsen garipleri,
Rüzgâr yön deðiþtirdi, bir ben talaþ kaldým.

Hepimiz baþkalarýný eleþtiririz,
Bir aynaya bakmalýyýz, kendimiz neyiz,
Aynalar yalan söylemez, görünür cehiz,
Herkes çað atladý da, bir ben keriz kaldým.

Firavun için bile, Nil tersine akar,
Kimsesiz yetim çocuklara, kimler bakar,
Bir ilâcý olsa, önce kendine çalar,
Kellerde saclandý bir ben kelaynak kaldým.

Sular bulanmayýnca durulmaz bilinir,
Yaratýlanlar kul olmayýnca, hak yenir,
Yiyenler yemeye devam, bir gün tiksinir,
Semizler düþünsün, bir ben kýlçýklý kaldým.

Kimseye laf yok, bir ben sokak serserisi,
Her ne varsa, güzel olmalý, boþ gerisi,
Daðda bile dost oldu, çakalý, tilkisi,
Ne evrimleþmedi ki, bir ben aptal kaldým.

Yaratan güzel yaratmýþ, hallere þükür,
Bileðin güçlüyse, düþmüþe sen de tükür,
Emsalsiz sofralara çökünce, sil süpür,
Kürkler çoktan deðiþti, bir ben çýplak kaldým.

Halimi anlatmaya devam edeceðim,
Diyetim yok ki, kimlere ne vereceðim,
Yönler karýþsa da, hep ayný eseceðim,
Anlayýþsýz kimse yok, bir ben hodul kaldým.

Milletim büyük küçük dolarla konuþur,
Anlaþacak beyler, Hilton’larda buluþur,
Böyle giderse, tekrar haçlýlar oluþur,
Kýlýçlar kalem oldu, bir ben tahmaz kaldým.

Nefis, kendin insan sanýp, yazdýn þiiri,
Yine üzerin, alýnýr sözleri biri,
Hak edenlere ödenmeli alýn teri,
Herkes medenileþti, bir ben kalas kaldým.

20/04/2001





Sosyal Medyada Paylaşın: