Ah Gulnarın IV

Ah Gulnarin’im
Biliyorum çok zamansýz oldu
Bu telaþýmý affeyle
Belki son dizelerim
Belki de ölümün provasýdýr
Seni böylesine güzel sevmek

Ah Gulnarin’im
Bütün misak-ý milli sýnýrlarý þahidim olsun ki
Seni sevmek cinayettir
Seni sevmek
Mezopotamya kadar diyeceðim
Sen hangi ölçü biriminde anlarsýn
Bilmiyorum.
Yüreði milyon kere kýrgýn
Yüz hatlarýnda yalýnayak bir alfabe
Bilmem kaç tanrý huzurunda
Kaç cinayetler definsiz
Keþke kefensiz deseydim

Gücüm yetmez seni Kutsal kitaplarýn edebiyatý ile sarmak
Ey kendi yurduna mülteci bile olmayan
Yüreði süngülünen
Ýnancý kederi incinen
bütün kitaplar duvarlara asýldý
Ve bir peygamber daha terk edip gitti
Öylece gitti
Sadece gitti..

Ah Gulnarin’im
Boynunda cennet kokusu
Tanýmlanmamýþ bir soykýrým izi
Ve belki de üþümenin ürkek rengidir
Seni ölesiye teklemek
Senin kullarýnda tarih olmanýn
ayrý bir mevzusudur zorunlu göç
Ne olur affetme beni
Ne olur
Belki Allah beni kahreder
De
bu iç sýzýntýlar yerin dibine girer

Ah Gulnarin’im
Nereden baþlasam
Ya da hiç baþlamayalým
Bu tuvalin içine neler mi sýðmaz
Kaybolmuþ bir Nuh tufaný
Havva ananýn ayak izleri
Kabil ile Habil’in ilk oyun piyesi
Düþün
topraktan
Toprak olacak kadar aciz miyiz
Muazzam mýyýz bilemiyorum

Þimdi ihtiyar bir tanrý huzurunda
bir yasal fuhuþtan baþka neyiz
Bu silüet klise çanlarý kadar kederli
Ýçinde dökülmüþ bir katli vacip
Ah Gulnarin’im
Seni sevmek biraz daha incitmektir
Ah,..
Ayaklarýndan
Parmak uçlarýndan öpüyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: