SUSTU DİLİMİZ
Neyi söyleyeyim sustu dilimiz
Artýk düzen tutmaz bizim telimiz
Arzuhalim yazsam ne der elimiz
Gözlerimiz kör mü oldu ki bizim
Sefil oldu köylü yüzü soðuktur
Ekemez topraðýn cebi deliktir
Ahýrda ineði iki tavuktur
Baþka da yoktur bir malýmýz bizim
Nüfusu çoðaldý köyü terk etti
Üretim yapamaz artýk çark etti
Yýl boyunca yattý eve park etti
Tüketici oldu köylümüz bizim
Hep zenginin sözü duyulur oldu
Fukaranýn derdi duyulmaz oldu
Sofrada bir ekmek bulunmaz oldu
Gittikçe çoðalýr derdimiz bizim
Bu gidiþe artýk aklým ermiyor
Kimsede kimsenin halin sormuyor
Zengin fukaraya selam vermiyor
Kalmadý baþka bir yolumuz bizim
Aybars’ým neden böyledir bahtýmýz
Ýnsanlýk bozuldu mu var ahtýmýz
Gelir geçer bir gün bizim vaktimiz
Atide düzelir halimiz bizim
07.04.2020 HATAY
Aybars KARLIDAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aybars KARLIDAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.