Güneyde bir kasabada,72 lerde, bizim çocukluðumuzda. Kýyamet günü konusu çok konuþulurdu. Derlerdi ki !... ‘’Kýyamet Filistin de kopacak oradan tüm dünyayý saracak!’’.. Anlayamaz, endiþeye korkarak bakardým.
Gerçekler kendini öðretirmiþ. Irak ta bir milyon insanýn ölmesi ve Lübnan da,Filistin de durmamasý ölümün. Ya ne demeli, 79 dan beri tüketilen Afganlýlara… Kýyým kýyým kýyamet deðil de bu ne?...
Tanrýnýn bize verdiði en kutsal þeyi sevgiyi,aþký ve paylaþmayý yaþayabilirmisiniz oralarda. Sokaðýnýzda düþman barikatýyla þakaðýnýzda emperyal bir kýrmýzý nokta. El-ele,göz-göze sevgilinizle mutluluktan aðlayabilirmisiniz. Bu kýyým kýyým kýyamet deðilde ne?...
Söyle dünya,yapma, kapama ellerinle yüzünü. Duyuyormusun, çýnlayan þampanya kadehlerini emperyalin zafer çýðlýklarýný. Söyle dünya,yapma, kapama ellerinle yüzünü. Bilesin ki ! bir sen varsýn,bir de onlar.
AþkÞairi Ferudun ERGAN 04-Temmuz-2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
ferudunergan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.