Görse gönlüm bir sefa gözlerini özlerim
Ruhum çekerken cefa yollarýný gözlerim
Çaðýrýrým gel ey yar dizimde dermaným yok
Sana gönül düþürdüm elimde fermaným yok
Rüzgar deðse tenine yüreðinden har alsa
Ayrýlýðýn yollarý aþk ipiyle daralsa
Konsam serçe misali omuzuna eline
Zarar gelsin istemem saçýnýn tek teline
Kelimeler tükense harflere kýran vursa
Adýný yüreðimden sökemem dünya dursa
Bin asýr bekletsen de, umut denen son kale
Düþmez ve düþmeyecek gönlüm asla melâle
’Bilmezken örüldü herþey ve bildiðinde sondu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.