KAYIP GÜL İLK BULUŞMA
Þehrimiz olsa da ayrý, bu garip; biçaredir
Gönlümün baðlarýna, bir çare bulamadým
Senle ettiðimiz dualar, gökte takdir edilir
Gündüzüm karanlýk, güneþi göremedim.
Ýþte buluþma aný, kalbim; sanki duracak
Sarýlmayý beklerken, edebinden susacak
Zannetme senden gayrý, severim baþkasýný
Yüreðimdeki ýzdýrab, hep; orada kalacak.
Eller ellerde artýk, yanmýþým; anlatamam
Hülyalarým kaydý sana, inan ki söyleyemem
Sazlarýn bam teli, kopmuþ farkýnda deðil
Gözlerim sende artýk, ki kapansýn diyemem.
Mýzraklanan bedenim, toprak deðil ki beden
Meçhullerin mekâný, oldu bize bir mahrem
Güller þen olmuþken bülbülün naðmesi baþka
Boynundaki þalýnda, kokun yok ki diyemem.
Ruhum ruhundur artýk, çýk dersen ölür
Cümlelerde yanmýþým, dua et de söndür
Aþkým diyen dillerin, görmesin bir kahýr
Seni böyle sevmiþim, haþa senden gidemem.
Yollarda çok týkandým, düþler diyarýnda
Bana sevda biçilmiþ, o; alýn yazýmda
Cebimde telin saklý, saçýndan bir parça
Zikrim kalbimde gizli, lakin sana diyemem.
Bir Yusuf halindeyim, KAYIP GÜL’ sün bende
Bu sözler sanadýr, gönlüm esecek; kalbine
Mezarýmda açar güller, var olduðun sürece
Bu aþkta varým ben, baþka Yar’i isteyemem.
Murat AYDIN.... ÝZMÝR/BURSA-2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.