Yorgun zamanlarýn, Yüreðinden vurgun yolcusuyum. Günü geldi, Acýlarýn en kralýný Yokluðun taaa dibini gördüm. Fýrtýna benzeri rüzgarlar da savrulup Yanmaktan köze dönmüþ yüreðimle Terk edilmiþliðimi demleyip Türkü türkü aðlamýþlýðým da var benim. . Zaman hýzlý, Yýllar acýmasýz Ve. Ömür dediðin kýra döke geçti üzerimden. . Kalbi kýrýklarýn son duraðý oldum hep Yüreðimi hangi sevdaya versem Ayrýlýk kapýmýn eþiðinde olurdu. Acýlarýma katarak acýlarýný Severek,okþayarak, Dokunarak saðalttým yüreklerini hep. . Bunca çekip gitmelerin ardýndan Kendi iç dünyam da þimdi Acýlarýma tuz basarak Yürek vurgunu mu harmanlýyor Adýna sevda denilen Aþk denilen olguyu sorguluyorum. . Sevmek yürek iþidir Yüreði yetmeyen sevdaya iliþmesin Kocaman yürekleri ile sevenleri Ýncitmesin Yürek delisi etmesin.
. Ahmet Nevzat Uçar. 05/Nisan/2020.
- -
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevzat uçar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.