Bir ikindi vakti
Bir ikindi vakti
nisan aylarý yaðmurlarý güzeldi
gençlik yýllarýmdan bir alýþkanlýk
çýkýp ýslana ýslana hep gezerdik
uzaklarda ateþ yakýp sofralardýk
þimdi yoklar epeyde eþ dostla
ondan hep çýkar bir turalarým
aheste bir yaðmur var bu gün
ikinci damla düþüne kadar üff
insanýn gözünü yoruyor bakmak
gitmekle gitmemek arasý kaldým
o da öyle yaðmakla yaðmamak
beraber dinleniyoruz kuru ýslak
aðaçlar çiçeklenmiþ bu ilk bahar
açmakla açmamak arasý bi garip
erken de deðil her yýl bu zaman
dallar taþýyamazdý ýþýl ýþýl renkten
nefes aldýkdça kokularý saçýlýrdý
aþk kokardý desem yeridir yani
böyle hava bizde piknik havasý
eskiden nevaleyi kapar giderdik
artýk içmiyoruz biraz da eskidik
belkide o günlerin tadý tuzu yok
hoþ o eski dostluk arkadaþlýk da
ben eskimedim zaman eskidi
ne saçým döküldü ne bel bükük
altmýþlarý devirdim kalmadý yük
sevdadan yana boynum bükük
hava kapalý damlalar kesik kesik
bu ikindi vakti bir tat alamadým
anýlar bile tuhaf bölük bürçük
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.