Otur Oturduğun Yerde

Neden hâlâ ayaktasýn
Otur, oturduðun yerde
Gün boyu hep sokaktasýn
Otur, oturduðun yerde

Sana gelen, bana gelir
Dolaþýp, âlemi bulur
Ýnsan oðlu bir bir ölür
Otur, oturduðun yerde

Seninle, ben baþ baþayým
Sanma ki senden baþkayým
Sen yaþa ki, yasayayým
Otur, oturduðun yerde

"Bana dokunmayan yýlan"
Deme, bu gafletten uyan
Seni de, sokar birazdan
Otur, oturduðun yede

Gülün solmasýn dalýnda
O’nu, yaþatmak elinde
Yeter tüy bitti dilimde
Otur, oturduðun yerde

Býrakýn, þu bencilliði
Yüceltmeyin cahilliði
Benimseyin evcilliði
Otur oturduðun yerde

Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın: