G Ö Z L E R İ N

Nazarýnda kývýlcýmlar parladý
Ýçerimde döndü nâra gözlerin.
Pazarýnda esarete zorladý
Bilemedim hangi ara gözlerin.

Bir bakýþta aklý baþtan alarak
Kalpgâhýma pervasýzca dalarak
Mantýðýmý yerden yere çalarak
Geçti hemen iktidara gözlerin.

Alamadým ýþýðýndan gözümü
Boðazýma düðümledi sözümü
Baðýndaymýþ kördüðümün çözümü
Zararýmý saydý kâra gözlerin.

Gönül ile aramý hep açsam da
Kuþ misali gökyüzüne uçsam da
Menzilinden fersah fersah kaçsam da
Sürükledi ardý sýra gözlerin.

Haresinde naçizane pervane
Dergâhýnda dönüp durdum divane
Bu garibin çilesine deva ne?
Süzüm süzüm süzdü çare gözlerin.

Kýrýlmadý ah o gâvur inadý
Yerli yersiz sýnavlarla sýnadý
Yâd ettikçe hatýrasý kanadý
Hatýrýmda bir çift yara gözlerin.

Kirpikleri gerdi yaya, sadaktan
Ve okladý yüreðimi hiç yoktan…
Umutlarla çýkardýðý doruktan
Acýmadan attý yar’a gözlerin.

Depremleri derunumdan çok vurdu
Hasretinin çöllerinde kavurdu
Küllerimi sýrlarýyla savurdu
Bir diyardan bir diyara gözlerin.

Kul ettiði krallarýn, þahlarýn
Sevenlere çektirdiði ahlarýn
Þâd etmeden göçürdüðü ruhlarýn
Gýyabýnda çekti dara gözlerin.

Allah’ýný seviyorsan, merhamet!..
Deyince ben insaf etti nihayet
Kalemini kýrdý aþkýn müebbet
Zindanýna attý kara gözlerin.

Salih ERDEM
Sosyal Medyada Paylaşın: