OLMUYOR İŞTE

Ýsyanlardayým,
Geçmiþten bugüne kadar,
Hep içime atýyorum,
Bir çýkýþ yolu bulamýyorum...

Dört yaným örülü duvar,
Bir tarafýný yýkamýyorum...
Ne yaparsam yapayým sahte gülen yüzümü,
Bir türlü güldüremiyorum,
Mutlu deðilim çünkü...

Hep içim yaralý ama bir merhem süremiyorum.
Ýnsanlara hep sahte gülüyorum,
Gözyaþlarýmý içime akýtýp,
Ýçimden,sessizce aðlýyorum...

Hayat güzel ama ben yaþayamýyorum.
Küçük bir çocuktum,omzumda koca bir yük,
Gençtim,sanki yaþlý biriydim,
Hiç bilemedim onca geçen seneleri...

Boþa geçen bir ömür,
Yýkýlan hayallerim.
Geçip giden senelerin,
Nasýl geçtiðini bile bilemedim...

Yarý yoldayým,yolun sonunda,
Bir þeyler yapmak istiyorum.
Hayatý mutlu bir þekilde,
Dolu dolu yaþamak istiyorum ama
Olmuyor iþte...

04.04.2020 Cumartesi 16.40
Fatma Gül

Bu þiiri,içimden geldiði þekilde yazdým.
Okuyucularýma içten saygýlarýmla.


Sosyal Medyada Paylaşın: